Stromende Innerlijkheid

Stromende innerlijkheid

Door Etzil Tauri

Stromende innerlijkheid Nooit gedacht, dat ze hier zou belanden. Nooit gedacht, dat ze op deze plek zou landen. Op die plek, daar stonden allemaal bomen. Ze dacht bij zichzelf, “hoe ben ik hier terecht gekomen.”

Enkel duisternis en stilte om haar heen, Ze voelt zich hier zo eenzaam en alleen. Maar ze kan hier niet blijven staan, Ze zoek naar de uitweg en zal verder moeten gaan.

Ze zet haar stappen langzaam voort, En zoek vervolgens naar een uitweg. Want het is niet dat ze zomaar opgeeft, En me er dan ineens bij neer leg.

Ze richt haar ogen op het doel, Dat ze wil gaan bereiken. Haar ogen zullen niet sluiten. En zal voor zich uit blijven kijken.

De wind suist zachtjes langs haar oren, Het geluid van de stilte, fijn om te horen. De bomen gaan zachtjes heen en weer, En de blaadjes dwarrelen langzaam neer.

Ze loopt steeds verder en verder Begint steeds fijner te voelen. Licht komt tevoorschijn, maar ook de kleur. Mooie kleurrijke bloemen, je ruikt de geur.

Vogels en vlinders vliegen door de lucht, Herten grazen door het groene verse gras. Konijnen huppelen en springen door de bloemen, Alsof er nooit een donkere en duistere tijd was.

Tussen het geluid van de fluisterende wind door, Hoort ze in de verte een waterval stromen. Daar is dan eindelijk haar eind bestemming, Ze dacht dat er nooit een einde aan zou komen.

Maar uit eindelijk is het haar toch gelukt, Slechte en mooie momenten heeft ze gezien. Ze heeft niet opgegeven en een weg gekozen, En de juiste beslissingen tot haar genomen.

Ze was in gevecht geweest met zichzelf, En vervolgens hier terecht gekomen. Maar nu mag ze pas echt genieten, genieten van het leven. Omdat ze nooit heeft opgeven.